6 Aralık 2011 Salı

beklemek çaresizce beklemek zorunda olmak. en kötüsü. tamda bu bekleyiş anında fark ediliyor neyin gerçekten değerli olduğu, yıllarca neden yaşadığın, yaşarken kimin sana değer ve emek verdiği, en çok kimin emeğine ihtiyaç duyduğun.

o sona doğru giderken yanından kopamamak ama yanında da o sonu düşünmekten vazgeçememek. zekasını gördükçe bunun bir hata olması gerektiğine iyice inanarak ama bi sesle hemen gerçeğe dönerek beklemek, ellerin açık, ellerin boş, çaresiz, inanarak..

....yo

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder