8 Aralık 2011 Perşembe

ırak

akrabalıkları sevmem. zor gelir. varlıklarını da gidişlerini de.
en çok da habersiz ve yersiz gidişler. o pis gidişler..
zaten kolay bir hayatın yoktu, çok fazla sorumluluk, seni asla anlayamayan insanlar, hatta hiç kimseyi anlayamayanlar. sen de onlar gibi oldun sonra. en son sana kızdığımı hatırlıyorum. bi de gelmeyişlerimizi. galiba hayatımdaki ikinci büyük keşkem bu, bi tek o gidişlerin geri dönüşü yok!
bu çok fazla oldu, hiç yakışmadı bu şekilde olması. uzakta, tek başına. kimsesiz. böyle olmaz sanırdım ben. oldu. üzgünüm.
uzakları sevmem.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder