NESİMİ'den ötesi yokmuş meğer..

şifa istemem balından
bırak beni bu halımdan
razıyım açan gülünden
yeter dikenin batmasın

gece gündüz bu hizmetin
şefaatin kerametin
senin olsun hoş sohbetin
yeter huzurum gitmesin

taşa değmesin ayağın
lale sümbül açsın bağın
istemem meth'eylediğin
yeter arkamdan atmasın

kolay mı gerçeğe ermek
dost bağından güller dermek
orda kalsın değer vermek
yeter ucuza satmasın

sonu yoktur bu virdimin
dermanı yoktur derdimin
istemem ilaç yardımın
yeter yakamdan tutmasın

nesimi'yem vay başıma
kanlar karıştı yaşıma
yağın gerekmez aşıma
yeter zehirin katmasın

şimdi nerede bilinmez birinin bir kartın arkasına not olarak yazdığı

"kavgadan uzak kalmışsan 
sevdadan da uzaksın demektir.." 

sözü ile hayata giren şair yıllar sonra başka biriyle geri dönüyor.. 

"Ama vakti olmadı hesabını tutmaya
Aşkların, ayrılıkların ve acıların"

"yüreğim ne çok sevmiş seni 
of amansız ben bilmemişem 
kalk yürü taze muradsızım 
her gül kendi dalında büyür" 

https://www.youtube.com/watch?v=zGiQz90tsnI

bir pazartesi.

"yıllara yollara dağlara rağmen...
umudummuşsun sevdama yarınlarıma..."

http://www.youtube.com/watch?v=YKTdXgpwKio

hayatımın çok önemli bir bölümünü ahmed arif ile yaşamışım. bugün bunu fark ettim. bir dönem onu yanlış bir kişi ile paylaştığım da oldu. hatta belki budur hayattaki önemli pişmanlıklarımdan biri. 

"Asıl, bizim aramızda güzeldir hasret
Ve asıl biz biliriz kederi."

eğer onu ve şiirlerini paylaşacaksan birisiyle değer bilenle paylaşacaksın. tıpkı onu seninle paylaşmayı tercih eden değer bilen gibi. sana miras olarak kişiliğini ve ahmed arif'İn şiirlerini bırakan gibi.. 

şimdi sadece o gün sözünü dinleyip gitmesine izin verdiğim için ve ahmed arif'i bir başkasına anlattığım için özür diliyorum tekrar. yattığın yeri bulduğumda gene seninle paylaşırım.

"bir ufka vardık ki artık
yalnız değiliz sevgilim.
gerçi gece uzun,
gece karanlık
ama bütün korkulardan uzak.
bir sevdadır böylesine yaşamak,
tek başına
ölüme bir soluk kala,
tek başına
zindanda yatarken bile,
asla yalnız kalmamak."

5

yapmam gerekeni yapmaktansa uyumak geliyor içimden, olmadık anlarda başıma ağrılar giriyor. yapamadığım zaman içim daralıyor. yapmadım ve hesap vermem gereken insan sayısı tam bir elin parmakları kadar. 1..2..3..4..5....